Interview met Els Baauw in Huis aan Huis Elburg op 18 januari 2022

Lijsttrekker Els Baauw (62) van de VVD in Elburg verrast op jonge leeftijd haar ouders, trouwe CHU-stemmers, met de mededeling dat het liberalisme haar aanspreekt. ,,Wat me van meet af aan trok is mensen in hun eigen kracht zetten en alleen ondersteunen waar dat nodig is. Varen op het eigen kompas.”

Het is niet de enige verrassing die de ouders van Els Baauw te verwerken kregen, want haar zus maakt zich het gedachtegoed van de PvdA eigen. ,,Zij leidde samen met haar man een groot bedrijf en in mijn ogen moest ze dus wel VVD stemmen. Ze verklaarde haar keuze met de opmerking dat wanneer haar klanten het goed hebben dat ook op hen af zou stralen.”

‘STIER KWAM TOT GRAZEN’

Els woont inmiddels 32 jaar in Elburg. ,,De lokale politiek heeft me altijd geboeid. Ik weet nog precies wie er destijds in Woerden waar ik woonde wethouder was. In 2014 ben ik in Elburg lid van de VVD geworden. Ik zeg wel eens dat toen de stier tot grazen kwam. 

,,Ik was betrokken bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014 en stond in 2018 vierde op de lijst. Het is bekend dat de VVD door omstandigheden nog één zetel over hield. Binnen het Hanzenetwerk, waarin we met een aantal gemeenten samenwerken, volgde recent een gesprek met de selectiecommissie met daarin onder meer Tweede Kamerlid Thom van Campen en een lokale ondernemer. Tot mijn verbazing werd ik gevraagd om lijsttrekker te worden.

BESCHEIDEN ,,Geloof het of niet, maar ik ben in wezen een bescheiden mens en vroeg me af: waarom ik? Maar ze wilden om moverende redenen een vrouw en stelden vast dat ik in Elburg heel goed was ingeburgerd. Nou ja, mijn man zegt wel eens dat hij liever niet met me naar de supermarkt gaat, want dan is het om de paar meter hoi, hai, zwaaien en hoe is het er mee, haha. Ik heb me bemoeid met het evenement 'Kerst in de Vesting', de intocht van Sinterklaas en dat soort dingen. Ben voor 40 uur trouwambtenaar en als zodanig in dienst van de gemeente. Ik voel me hier dus helemaal thuis.”

Dan toch nu een forse klus

,,Ja, en het verstoort voor de tweede keer ook een reis naar Oostenrijk. Weet je, het is de manier om er achter te komen wat er in een plaats speelt. De lokale politiek is het hart van de democratie. Je kent de mensen voor wie je het doet en je bent zelf onderdeel van die gemeenschap. Ik wil dolgraag zitting nemen in de raad. Heb grote waardering voor de wijze waarop Udo Koerselman de kastanjes voor de VVD uit het vuur heeft gehaald. Ga er maar eens aan staan als je onvoorbereid in het diepe wordt gegooid.”

‘WE GAAN VOOR DRIE ZETELS’

Zijn jullie betrokken geweest bij gesprekken met Elburg Beleid, PvdA en D66?

,,Nadrukkelijk ja. Het was en is een prachtige manier om samen iets neer te zetten, het andere geluid in de raad te laten horen. Voorwaarde voor deelneming was dat we de naam VVD moesten loslaten. We hebben er lang over gesproken, maar zijn uiteindelijk toch niet meegegaan. Het loslaten van de naam wierp emotioneel een barrière op. Bovendien denken we dat verschillende oppositionele meningen het beter zullen doen. Er wordt gesproken over een raadsakkoord. We zien wel waar het daarmee op uitdraait. We gaan wat mij betreft voor drie zetels.”

U bent directeur van de admiraal J.H. van Kinsbergen basisschool, één van de oudste van Nederland met het stempel 'bijzonder neutraal'

,,Klopt. We zitten samen met voortgezet onderwijs, kinderopvang en peuterzaal in het Scola-gebouw. We staan op het punt naar één organisatie toe te groeien met één algemeen directeur. Daar komt binnenkort meer over naar buiten. De school werd in 1809 opgericht door de admiraal die in Elburg woonde. Hij werd na een gewonnen zeeslag tegen de Engelsen graaf van de Doggersbank en dus in de adelstand verheven. Ieder jaar profiteren we als school van een bijdrage uit het fonds dat hij ons naliet. Je ziet hier in mijn kamer ook een portret van Anna Schapira, een Joodse leerling die leerkracht werd, als enige Joodse Elburger die een concentratiekamp overleefde en na omzwervingen in de jaren negentig in Israël is overleden. Het zijn twee zeer bijzondere mensen die aan onze school verbonden zijn.”


Hoe brengt deze directeur haar nu schaarse vrije tijd door?

,,Mijn man en ik houden van motorrijden en hebben al mooie reizen gemaakt. Sinds kort hebben we een kleinkind en dat is een prachtig geschenk in coronatijd. En dan heb ik ieder laatste uur van de dag mijn uurtje lummelen. Dan overdenk ik alles wat er die dag is gepasseerd. Anderen noemen het overpeinzen en ik duid het met lummelen, want daar komt niets specifieks uit.”