Onlangs overleed de heer Van
Agt. In een terugblik op zijn politieke carrière werd gezegd dat hij op een
hoffelijke manier politiek bedreef. Wij denken dat hoffelijke politiek tijdloos
en gaandeweg steeds belangrijker geworden is. Zeker in een tijdperk waarin
polarisatie en verdeeldheid toegenomen zijn.
Hoffelijke politiek gaat over
het tonen van respect, beleefdheid en fatsoen in het debat. Het gaat over het
vermogen om meningsverschillen op een constructieve en respectvolle manier te bespreken,
zonder dat het uitmondt in persoonlijke aanvallen of grof taalgebruik.
In een hoffelijke politieke
cultuur worden standpunten met respect voor elkaar besproken, wordt naar elkaar
geluisterd en worden compromissen gezocht. Overigens altijd met het belang van de (El)burgers voorop.
Het bevorderen van hoffelijke
politiek vraagt leiderschap van politici, want juist zij moeten het goede
voorbeeld geven door respectvolle taal te spreken en respectvol gedrag te laten
zien.
Die hoffelijkheid heeft de
fractie van VVD Elburg altijd als ware het een kompas voor ogen.
Democratie geeft een
verdeeldheid aan; ook binnen de raad zijn we het niet altijd met elkaar eens.
Dat mag. Dat moet zelfs. Raadsleden zijn gekozen om het met elkaar oneens te
zijn.
Maar altijd vanuit
hoffelijkheid en fatsoen.
Misschien is het voor u, als
burger, niet altijd spannend om naar te kijken;
kijfdebatten, elkaar de vliegen afvangen, harde en bitse woorden vinden
vele van ons bij de politiek horen. Vuurwerk in de raadszaal en op de socials!
En daarmee zijn wij het dus
hartgrondig oneens. Ook in de raad gaat het om het verstaan van de kunst om het
hoffelijk totaal oneens met elkaar te zijn. De politiek kent winnaars en verliezers in de
raadszaal. Daar horen teleurstellingen bij. Maar het siert de verliezers én
winnaars om daar hoffelijk mee om te gaan.
Dat is goed voor het imago
van de politiek.
Niet alleen voor de lokale,
maar zeker ook voor de landelijke
politiek.